حسین  حسین

بیشتر از آب تشنه ی لبیک لبیک بود

اما افسوس

که به جای افکارش افکارش

زخم های تنش را نشان دادند.

و بزرگترین درد او را بی آبی بی آبی معرفی کردند.

استاد علی شریعتی

فاطمه در همه ی ابعاد گوناگون «زن بودن» نمونه شده بود.

مظهر یک "دختر"، دربرابر پدرش.

مظهر یک"همسر"، دربرابر شویش.

مظهر یک "مادر"، دربرابر فرزندانش.

مظهر یک"زن مبارز ومسؤول"، دربرابر زمانش وسرنوشت جامعه اش.

علی شریعتی

تشکر از  http://shariati4all.blogfa.com

آنگاه که تقدیر نیست و از تدبیر نیز کاری ساخته نیست

خواستن اگر با تمام وجود با بسیج همه اندامها و نیروهای روح و با قدرتی که در صمیمیت است،

تجلی کند

اگر هم هستیمان را یک خواستن کنیم، یک خواستن مطلق شویم

و اگر با هجوم و حمله های صادقانه و سرشار از امید و یقین و ایمان بخواهیم

پاسخ خویش را خواهیم گرفت.

علی شریعتی

دنیا را بد ساخته اند …

کسی را که دوست داری ، تو را دوست نمی دارد …

کسی که تورا دوست دارد ، تو دوستش نمی داری …

اما کسی که تو دوستش داری و او هم تو را دوست دارد …

به رسم و آئین هرگز به هم نمی رسند …

و این رنج است …

علی شریعتی

عشق معشوق را طعمه ی خویش می بیند.
و همواره در اضطراب است که دیگری از چنگش نرباید.
و اگر ربود با هر دو دشمنی می ورزد
و معشوق نیز منفور می گردد.
دوست داشتن ایمان است و ایمان یک روح مطلق است.
یک ابدیت بی مرز است و از جنس این عالم نیست.

سال 1333

 تشکر از سایت http://drshariati.org

خدایا

بر اراده،دانش،عصیان،بی نیازی،حیرت،

لطافت روح،شهامت و تنهایی ام بیفزای!

علی شریعتی

عشق بیشتر از غریزه آب می خورد

و هرچه از غریزه سرزند بی ارزش است،

دوست داشتن از روح طلوع می کند

و تا هر جا که روح ارتفاع دارد همگام با آن اوج می گیرد.

علی شریعتی

مرد ها در چار چوب عشق٬ به وسعت غیر قابل انکاری نا مردند! برای اثبات کمال نا مردی آنان٬ تنها همین بس که در مقابل قلب ساده و فریب خورده ی یک زن ٬ احساس می کنند مردند. تا وقتی که قلب زن عاشق نشده ٬ پست تر از یک ولگرد٬ عاجز تر از یک فقیر و گدا تر از همه ی گدایان سامره. پوزه بر خاک و دست تمنا به پیشش گدایی میکنند

اما وقتی که خیالشان از بابت قلب زن راحت شد ٬ به یک باره یادشان می افتد که خدا مردشان آفرید!!



و آنگاه کمال مردانگی را در نهایت نا مردی جست و جو میکنند...

دکتر شريعتي

مادرم ميگفت عاشقي يک شب است و پشيماني هزار شب
هزار شب است پشيمانم که چرا يک شب عاشقي نکرده ام

خدايا !
رحمتي کن تا ايمان ، نان و نام برايم نياورد
،قوتم بخش تا نانم را و حتي نامم را در خطر ايمانم افکنم
تا از آنها باشم که پول دنيا را ميگيرند و براي دين کار ميکنند
،نه از آنان که پول دين را ميگيرند و براي دنيا کار مي کنند

غریقی در طوفان تنها مانده است

آخرین فریادهای خسته اش را

که تو را می خواند ـ بشنو ، بشتاب ، او را دریاب

وقتی خواستم زندگی کنم، راهم را بستند.وقتی خواستم ستایش کنم، گفتند خرافات است.وقتی خواستم عاشق شوم گفتند دروغ است.وقتی خواستم گریستن، گفتند دروغ

است.وقتی خواستم خندیدن، گفتند دیوانه است.دنیا را نگه دارید، میخواهم پیاده شوم.

خدایا به من زیستی عطا کن که در لحظه مرگ ، به بی ثمری لحظه ای که برای زیستن تلف کرده ام ، سوگوار نباشم!

و هر روز او متولد میشود؛

عاشق می شود؛ مادر می شود؛

پیر می شود و میمیرد... و قرن هاست که او؛ عشق می کارد و کینه درو می کند چرا که در چین و شیارهای صورت مردش به جای گذشت زمان جوانی بر باد رفته اش را می بیند و در قدم های لرزان مردش؛ گام های شتابزده جوانی برای رفتن و درد های منقطع قلب مرد؛

سینه ای را به یاد می اورد که تهی از دل بوده و پیری مرد رفتن و فقط رفتن را در دل او زنده می کند...  و اینها همه کینه است که کاشته می شود در قلب مالامال از درد...!

و این, رنج است

هر لحظه حرفی در ما زاده می‏شود

هر لحظه دردی سر بر می‏دارد

و هر لحظه نیازی از اعماق مجهول روح پنهان و رنجور ما جوش می‏کند

این ها بر سینه می‏ریزند و راه فراری نمی‏یابند

مگر این قفس کوچک استخوانی گنجایش‏اش چه اندازه است؟

درد ما حصار برکه نیست.درد ما درد زیستن با ماهیانی است که فکر دریا به ذهنشان خطور نکرده.

اساسا خوشبختی فرزند نامشروع حماقت است.

همه ی کسانیکه در جستجوی خوشبخت بودن هستند بی خود تلاشی در بیرون از خویش نکنند.

اگر بتوانند نفهمند،می توانند خوشبخت باشند!